อุตสาหกรรมท่องเที่ยวเป็นกลุ่มแรกที่ได้รับผลกระทบอย่างหนักจากโรคโควิด-19 แต่ยังมีคนจำนวนมากที่เข้าไม่ถึง หรือไม่ได้รับการเยียวยาจากนโยบายของรัฐบาล

“อาชีพอย่างเรา อาชีพสายการบิน โดนผลกระทบหนักมาก แต่รู้สึกเป็นอาชีพที่รัฐบาลไม่ได้ใส่ใจ หรืออาจจะลืม เผลอลืมหรือตกหล่นไป"

สาริศา ฐิตะโชติการ หรือ 'บิว' แอร์โฮสเตสของสายการบินไชน่าแอร์ไลน์สของไต้หวัน เปิดเผยกับ 'ดิโอเพนเนอร์' ในฐานะผู้ที่ถูกบริษัทขอให้เซ็นสัญญาหยุดงานโดยไม่จ่ายค่าจ้าง (leave without pay)

"คือเหมือนเป็นกลุ่มที่เขาคิดว่ายังมีเงินที่จะอยู่ต่อได้มั้ง แต่มันก็มีหลายๆ คนที่เขามีภาระ เหมือนรายได้เขาเยอะมาแต่ก่อน เขาก็มีภาระที่เขาต้องจ่ายเยอะในแต่ละเดือนเหมือนกัน แต่สุดท้ายเขามาโดนตัดไป แล้วก็ไม่มีมาตรการอะไรรองรับเลย”

แม้แต่โครงการ “เราชนะ” ที่เป็นโครงการช่วยลดค่าครองชีพกลุ่มคนที่ได้รับผลกระทบจากโควิด-19 เธอก็ไม่ได้รับสิทธินั้น เพราะรัฐใช้ฐานข้อมูลจากปี 2562

“ก็แอบตะหงิดใจนิดนึงว่าทำไมเขายึดจากฐานปี 62 ทั้งๆ ที่ส่วนใหญ่คนที่ตกงานมันคือในปี 63 หรือ 64 รู้สึกว่ามันเป็นเกณฑ์ที่แปลกๆ อยู่เหมือนกันเนอะในการวัดว่าจะช่วยคนคนหนึ่ง”

สาริศาไม่ได้นิ่งเฉย และพยายามหารายได้จากการค้าขาย นำไปสู่การตั้งร้าน Why Serious ซึ่งขายสายคล้องหน้ากากอนามัยเป็นหลัก รวมถึงสินค้าอื่นๆ ที่ราคาย่อมเยาและคนส่วนใหญ่เข้าถึงได้

Blockdit: https://www.blockdit.com/articles/602bc5c7ba755a0bbba29b45