มหาสถูป ‘บุโรพุทโธ’ ศาสนสถานทางพุทธศาสนาเก่าแก่ที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียอาคเนย์ ตั้งอยู่ตอนกลางของเกาะชวา ประเทศอินโดนีเซีย สร้างขึ้นในระหว่างพุทธศตวรรษที่ 8 ถึง 9 ในสมัยราชวงศ์ไศเลนทร์ ตัวศาสนสถานแบ่งออกเป็น 3 ชั้น ชั้นล่าง เป็นภาพสลักหินเทพผู้ปกปักรักษาและนางอัปสร ชั้นที่ 2 เป็นภาพแกะสลักหินเรื่องราวพุทธประวัติ และชาดก ชั้นที่ 3 เป็นสถูปขนาดใหญ่ รายล้อมไปด้วยสถูปขนาดเล็ก

บุโรพุทโธ หมายถึง วัดของชาวพุทธที่ตั้งอยู่บนภูเขา ถูกทิ้งร้างตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 15 กระทั่งปี 1814 เซอร์ โทมัส แสตมฟอร์ด ราฟเฟิล ผู้บริหารอาณานิคม ค้นพบบุโรพุทโธในซากเถ้าภูเขาไฟในระหว่างที่บริเตนเข้าปกครองเกาะชวา โบราณสถานแห่งนี้ได้รับการบูรณะครั้งใหญ่ระหว่างปี 1975-1982  โดยรัฐบาลอินโดนีเซียและองค์การยูเนสโก และถูกยกให้เป็นมรดกโลก ในปี 1991

ปัจจุบัน รัฐบาลอินโดนีเซียพยายามพัฒนาพื้นที่รอบ บุโรพุทโธ ให้เป็นศูนย์กลางทางจิตวิญญาณและสันติภาพของภูมิภาค ร่วมกับวิถีชีวิตที่เป็นมิตรกับชุมชนและสิ่งแวดล้อม และการเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและจิตวิญญาณ

อ้างอิง
Borobudur Temple Compounds
วัดบุโรพุทโธ (Borobudur)